Dag 16

8-10

Na een frisse nacht en een knus bed staan we met een lekker schijnende zon op. Het is heerlijk buiten en de camping blijkt er bij daglicht ook mooi uit te zien.
Na een lekker warme douche in een cabine die precies groot genoeg is voor één persoon ontbijten we buiten.
Alle losse spullen in de camper opruimen, het watervat aanvullen, stroom en water ontkoppelen, we gaan de hele checklist af. We melden ons bij de receptie om te zeggen dat we er zijn en dat we weer weggaan en starten de camper. Bij het wegrijden is een hoop gekraak te horen maar de boom staat nog en er zitten geen beschadigingen op de camper. Pfieuw.
We rijden de camping af en besluiten tien meter verder te parkeren want de oceaan roept.
Wat een prachtig uitzicht en een magnifieke golven! We staan er een tijd naar te kijken voor we besluiten terug te lopen. Nadat we het zand uit de schoenen hebben gegoten starten we de motor om naar Walmart te rijden voor nog meer boodschappen. We hebben de fluitketel ontdekt en kunnen dus lekker thee en oploskoffie zetten. Ook halen we een messenset, theedoeken en pannenlappen, die zaten niet bij het pakket inbegrepen en een microvezel handdoek werkt op zich okee, maar is niet ideaal. Ook vinden we nog een dvd set van Twin Peaks, ons huis op wielen is van alle gemakken voorzien, zelfs een tv met dvd speler. En elke avond de tv-dominees kijken lijkt ons ook niet geweldig. Er wordt immers al genoeg hel en verdoemenis gepredikt als we op de weg rijden.

Vandaag is het Jannekes beurt om te rijden zodat Melvin ook van het uitzicht kan genieten. We rijden de highway 1, een prachtige route langs de kust met geweldige uitzichten. Na een beetje wennen aan de bediening van de camper, lukt het rijden prima. Er zijn heel veel stopplekken langs de kant en na een tijdje rijden vinden we een rustige plek waar we kunnen lunchen. De stoeltjes klappen we uit, zetten oploskoffie die beter smaakt dan op het werk en proberen een ander brood uit. Amerikanen hebben het brood niet uitgevonden. We hebben nog geen brood met harde korst kunnen vinden, maar dit 'franse’ brood verder prima. We rijden nog wat mijlen door, wetende dat de 1 ergens afgesloten is en we weer terug moeten maar dat is het allemaal waard. Het geeft echt een geweldig gevoel om hier te kunnen rijden! Ondanks de wat spannende bochten zonder vangrail met de oceaan heel dichtbij en de ietwat hoge bruggen. Maakt niet uit. Onze medeweggebruikers zijn zeer geduldig en de camper lijkt er ook lol in te hebben. Uiteindelijk kunnen we niet verder en rijden dertig mijl terug. Prachtig.

We slaan af naar highway 101, de snelwegen hier zijn echt anders dan bij de grote steden in de buurt. Veelal tweebaans, veelal nette weggebruikers en max 65 mijl (pakweg 100 km) per uur. De camper heeft cruisecontrol en goede stoelen waardoor je in combinatie met alles lekker ontspannen kunt rijden. Alleen een geruisloze kamper zou de rit nog prettiger kunnen maken want het beestje maakt nogal wat kabaal, zowel de motor maar nog meer de inboedel.
We rijden aardig wat mijlen door en komen rond 7pm aan op de camping in Oceano vlakbij Pismo. Zoals verwacht hangt onze informatie van waar we staan weer op de deur en kan Janneke in de schemering met hulp van de buren en Melvin de camper achteruit inparkeren (of inkamperen zoals ze het gisteren per ongeluk noemde). Deze plek ligt schuin aan de weg ipv haaks en dat parkeert iets makkelijker in.
Melvin sluit de camper weer aan en kookt voor ons. Er was nog pastasaus over van gisteren en deze smaakt nog steeds heerlijk.
Deze camping ligt minder dicht aan de weg dan de vorige, we kunnen de oceaan horen, het licht van de vuurtoren zien en weer naar de sterren kijken. Er komt zelfs een vallende ster langs. Wat hebben we het goed zeg.