Dag 30

22-10

Op z'n Las Vegas doen we het vandaag rustig aan, voor een stad die altijd wakker is, is het meeste toch ‘s avonds te beleven. De temperatuur stijgt tot een 28 graden en er is geen wolkje aan de lucht. De tanks moeten nodig worden geleegd en de watervoorraad aangevuld.
In de middag gaan we met behulp van wederom een Uber naar het oudste deel van Vegas, Freemont Street waar alles begonnen is.
Dit deel van Vegas voelt direct anders aan, er is veel live muziek en zelfs een roetsjbaan over de straat heen. We nemen lunch bij Denny's, toch wel ons favoriete restaurant geworden, en kijken wat rond. Er lopen aardig wat kleurrijke figuren rond, een Dancing Grandpa die fooi wil als je een foto van hem neemt, een Grandpa in enkel een zeer kleine string en ook hier superhelden en Disneyfiguren (al zijn veel superhelden ondertussen ook Disneyfiguren) in crappy uitvoering waarmee je op de foto mag.

Na een gokje gewaagd te hebben in het Golden Gate hotel bestellen we weer zo'n handige Uber die ons naar Circus Circus brengt. Dit is een hotel die een, hetzij klein, heus pretpark herbergt. We vermaken ons met een spelletje airhockey waar je toch best goede reflexen voor moet hebben.
Het is inmiddels bijna half zes en we hebben vandaag een show geboekt in het Rio hotel. Dit is best een eind lopen dus jullie raden het al, Uber nummer 13 van deze vakantie.
Het hotel is nogal een doolhof dus het duurt even voordat we het Uber pickup point hebben gevonden. De dame brengt ons veilig naar onze bestemming.
Melvin heeft van tevoren bekeken waar we zouden kunnen eten, in het hotel zit een prima Indisch restaurant. Het is even zoeken, maar dan hebben we ook snel een tafel. We bestellen beiden de chicken tikka masala die heerlijke smaakt.
We hebben nog even de tijd en wagen weer een gokje, deze keer op een vreselijk kleurige en schreeuwerige machine. Daarentegen blijkt het spelen erop best entertainent te zijn. Het apparaat weet zowel winst en verlies met veel charme en persoonlijkheid te brengen. En laten we daarnaast ook nog redelijk op niveau blijven, helaas hetzelfde niveau want echt winnen winnen wil niet lukken, maar zolang je speelt zijn de drankjes op het huis en we besluiten dat maar als onze winst te zien. Om half negen cashen we uit en zoeken onze weg naar het Penn and Teller theater, hier treden, tegen alle verwachting in, Penn and Teller op, een goochelaars duo wat al meer dan veertig jaar aan de weg timmert. Twee oude rotten met een hoop passie en kennis over het vak, dit ook zeer zeker kunnen overdragen in hun acts.

Voordat de show begint worden alle binnenkomende gasten uitgenodigd om de lege doos op het podium te inspecteren, wat we uiteraard graag doen. Even later komen Penn en Teller op, ze vermaken en verbazen ons met hun trucs. De doos blijkt gebruikt te worden voor een eeuwenoude truc, hierbij wordt de doos afwisselend ontilbaar zwaar en vederlicht voor de twee vrijwilligers uit het publiek. Aan het einde komt Teller vrolijk uit de doos gestapt terwijl Penn de doos opgetild vasthoud. Teller is klein maar zal toch zeker meer wegen dan de kleine moeite die het Penn kost om de doos vast te houden. Een tweetal andere trucs hebben we al eens in filmpjes gezien, maar alle andere zijn nieuw voor ons. Er wordt veelvuldig gebruik gemaakt van vrijwilligers uit het publiek (die overigens zonder uitzondering netjes behandeld worden) en voor de laatste truc is er een grote schare vrijwilligers nodig. Janneke laat wegens haar genies deze kans voorbij gaan maar Melvin vindt zijn weg naar zijn 15 (okee, 5) minutes of fame. Het is de bedoeling dat voor de groep mensen de gevlekte dwergolifant (een echte koe met een slang aan de snuit) te laten verdwijnen en ze vertellen dat er een ander boerderijdier zal verschijnen. Je verwacht dan natuurlijk de koe zonder slang, maar ineens staat er een kip. Hoe ze het doen, geen idee, we hebben de koe niet horen loeien, je kan onder het platform kijken, de kring van mensen er omheen is niet doorbroken en was ook echt geen hijskraan.

Na de show halen we als aandenken nog een boekje over het duo. We hebben nog even geen zin om terug te gaan en spelen nog eens op de machine aan de andere kant van de schreeuwerige. Deze is even schreeuwerig en heeft ongeveer hetzelfde mechanisme. Janneke behaalt zelfs aardig wat winst en heeft zo in drie dagen tijd maar 5 euro verspeeld. We breien een eind aan de avond en rijden met een uber terug. Melvins broekzakken zijn telefoonafstotend en hij merkt gelukkig op tijd dat de telefoon met het Amerikaanse abonnement nog in de auto ligt die inmiddels buiten bereik is. Gelukkig dat we een plek bij de uitgang hebben, Janneke steekt snel illegaal het grasveld over en kan de bestuurder nog net tegenhouden. Loopt dat even met een sisser af.