Dag 35

27-10

Onze laatste volle dag met de camper, morgenochtend moeten we de Minnie Winnie weer inleveren.
Bij het ontbijt komt de 4 maanden oude tekkel-pup van onze overbuurman ons een bezoekje brengen. Gigi is een heel erg schattig hondje maar nog niet heel erg gehoorzaam dus onze buurman komt haar ophalen en meteen een praatje met ons maken, zoals het een ware Amerikaan betaamt. Hij vertelt ons, nadat we zeggen dat we uit Nederland komen, dat hij gestationeerd is geweest in Rammstein toen hij nog bij het leger zat en dat zijn vrouw een Duitse is. Ook is hij in het verleden wel is in Nederland naar het strand geweest maar Zandvoort zegt hem niks dus vast in een van de mindere goden onder de kustplaatsen.

We hebben een camping geboekt vlak voor San Leandro en de route is niet lang, zo'n drie uur rijden (vinden we allang niet lang meer).
De tomtom stuurt ons over bochtige wegen, Janneke mist een afslag links, keert de camper en moet dan voorbij de afslag nog een keer keren omdat de bocht te hoekig is.
We rijden door naar Modesto, er is een nieuwe Mario uitgekomen en Melvin hoopt deze daar te halen bij een Gamestop. Ze hebben ze nog in overvloed en nadat ze ons allerhande meuk hebben proberen aan te smeren lopen we tevreden de winkel uit en zetten onze reis voort.
De bochtige wegen gaan over in snelweg, en weer terug over in smalle bochtige wegen. Onze volgende camping ligt in een natuurpark in een bos in de stad. We komen om half vier aan bij de camping, we hebben veel ruimte om de camper heen en het ruikt er heerlijk.

We rusten wat uit, ook vandaag is het warm en zonnig, en pakken de koffers in. De was gaat in het extra rolkoffertje, het koffertje in de koffer-rolkoffertje. Deze heeft al meermalen zijn nut bewezen en we zijn er erg blij mee. We verdelen de rest van de kleding en souvenirs over de andere twee koffers.
Na het avondeten halen we een stoffer en dweil door de camper, we moeten 'm uiteraard schoon afleveren. Gelukkig alleen de binnenkant de verhuur doet de buitenkant. Die was wit maar ondertussen is het stracciatella, wit met zwarte stukjes van alle insecten die hun vroegtijdige eind hebben gevonden op onze bumper. We hebben nog minder internet dan op de vorige camping (zeg maar, geen) maar vermaken ons met de prima tv-ontvangst en de e-readers.