Dag 23
Door: MelvinenJanneke
15 Oktober 2017 | Verenigde Staten, Flagstaff
We worden vannacht wakker van het gejank van coyotes verderop, wat een raar geluid maken die zeg! Melvin’s hoofd maakte er terwijl hij slaapte iets van een kermis van en weet niet goed wat hij hoort als hij wakker wordt.
Het is koud vannacht (2 graden Celsius) dus we kruipen lekker tegen elkaar aan (Wees maar niet bang vaders en schoonvaders, netjes een kartonnetje tussen onze lijven, we zijn immers nog niet getrouwd).
Een beetje duf worden we wakker van het zonlicht en ontbijten met Amerikaans brood met zachte korst (dagenlang houdbaar) honey loops en Poptarts.
Vandaag rijden we via de Grand Canyon naar Page. Bij het park aangekomen hadden we de tip gelezen om voor de ingang bij het National Geographic Center naar binnen te gaan en daar een kaartje te kopen. Helaas verkopen ze daar enkel kaartjes voor de Grand Canyon, er zijn ook kaarten te koop die gelden voor alle nationale parken in Amerika maar die kun je enkel bij de ingang van het park kopen. Kost 80 dollar, maar we zijn van plan er meerdere te bezoeken dus dat is een prima investering.
Eenmaal aangekomen in het park aan de South Rim kant willen we de camper ergens kwijt. Op de dichtstbijzijnde parkeerplaats voor RV’s staan er personenauto's op de RV plekken, worden we niet vrolijk van. We rijden een eindje verder en kunnen daar op de laatste parkeerplaats eindelijk parkeren. We nemen een pendelbus naar een rimtrail in de buurt van market plaza, lopen een stukje door het bos met lekkere dennengeur en komen dan aan bij een van de randen van de Grand Canyon. Wat een prachtig uitzicht! Na er even gestaan te hebben lopen we terug en besluiten twee pendelbussen verder naar Hermit Road te gaan. We stappen uit op Powell point en zien daar een nog prachtiger uitzicht dan het eerste punt. Adembenemend mooi en zeer lastig om dit op een foto tot zijn recht te laten komen.
Het is niet heel erg druk in het park hoewel de bus goed vol zit. Ze rijden om de tien á vijftien minuten langs een halte (en ja daar stoppen ze ook). We moeten qua tijd de bus terug naar de parkeerplaats nemen, zetten een bakkie koffie en rijden naar de uitgang in het oosten. Janneke heeft op de kaart die we van Jan Doets hebben gehad gezien dat er aan die zijde een aantal uitkijkpunten zijn met parkeerplaatsen. Zo hebben we uitzicht vanaf Grand Viewing, Moran Point, Lipan Point en Desert View. De dieptes die we zien zijn geweldig. Op een gegeven moment kunnen we in de verte ook de Colorado rivier zien, er vliegen roofvogels over en we kunnen ook wandelaars en huisjes zien, allemaal piepklein. Op de laatste stop zit een groep in trance op een soort glazen klankschalen te mediteren. Er staat ook een wachttoren waar je in kunt, we klimmen de trappen omhoog maar kunnen helaas niet bovenin naar buiten.
Wat ons opvalt is dat er nergens in het park hekwerk is of waarschuwingsborden staan en ook het alom vertegenwoordigde Safety Yellow laat zijn neus niet zien. Zeer on-Amerikaans. De enige waarschuwing die we hebben gehad was in de bus, dat je twee meter of zes foot van de rand af moest blijven.
Uiteindelijk rijden we aan de oostzijde het park uit en de tomtom leidt ons naar Page. Vanochtend probeerden we het adres van de camping in te voeren maar het apparaat weigerde het adres te kennen. Dan maar iets in de buurt invoeren.
De rit naar Page is ook fantastisch. Waar we vanaf LA en Lake Havasu mooi maar toch wat eentonig uitzicht hadden, trakteert deze weg ons op verschillende views. De zon begint onder te gaan waardoor de rode rotsen waar we langsrijden nog roder lijken. Er staan verderop langs de weg kleine losse huisjes met heel veel auto's ernaast, we zien een man te paard en veel Native American stalletjes langs de weg. De laatste zijn allemaal leeg, we gaan er vanuit dat het door het late tijdstip komt.
In Page aangekomen volgen we de weg via Google Maps en de caravan voor ons. Na het passeren van een dam slaan we rechtsaf, komen bij iets van een tolpoortje maar onze verse parkkaart geldt hier ook dus we kunnen snel door. De weg is niet verlicht en het is 6.30pm dus al donker. Er staan gelukkig duidelijke bordjes en de camping is snel gevonden. Ons plaatsnummer staat op een bord geschreven en we schieten een foto van de plattegrond zodat we D31 makkelijk kunnen vinden.
De tomtom geeft aan dat het 7.30pm is maar de telefoons geven een andere tijd aan. Blijkt dat er dwars door de camping de grens tussen Arizona en Utah ligt. Dit is op zich dezelfde tijdszone maar Utah doet wel weer aan zomertijd dus dit geeft wat verwarring.
Wat een geweldige dag was dit!
We zijn trots te vermelden dat we nu helemaal bij zijn met alle reisverslagen!
Foto's van de laatste verslagen volgen nog als we een camping met een iets vlottere wifi-verbinding hebben, en we zitten eigenlijk in Williams maar die locatie is niet te pakken te krijgen op de kaart.
-
16 Oktober 2017 - 19:21
Danielle:
Wauw, klinkt geweldig!!! -
19 Oktober 2017 - 15:18
Old Man Cactus:
Hoop dat er ook kartonnetjes zijn in rubber uitvoering, zeker als je op de rimtrail gaat?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley