Dag 31
Door: MelvinenJanneke
23 Oktober 2017 | Verenigde Staten, Las Vegas
23-10
Ons Las Vegas avontuur is ten einde dus op naar Sequoia and Kings National Parks.
We ontkoppelen de camper maar er komt met de waterslang een koppelstukje van de kraan van de camping mee. We krijgen 'm er met geen mogelijkheid meer vanaf. Van de week hadden we al een briefje in de deur dat ze er ons op wilden wijzen dat onze slang lekt. Ze zijn erg zuinig op water hier in de woestijn, we kregen de lekkage niet verholpen en hebben de kraan telkens dichtgedraaid als we er niet waren. Waarschijnlijk hebben we toen ook de slang te hard aangedraaid. We proberen van alles maar kunnen onszelf hier niet uit mcguyveren. We rijden naar de receptie en Melvin springt met waterslang en al uit de camper om ons uit te checken en te kijken of ons probleem opgelost kan worden. De dame van de receptie probeert hun manusje van alles te bereiken en na een paar keer bellen en zuchten komt hij aan. Uiteindelijk moet de waterpomptang eraan te pas komen maar dan kunnen we op weg.
De rit leidt ons verder over de 15 richting Los Angeles. Het is een warme dag vandaag en er is geen wolkje aan de lucht. We zijn weer erg blij de met de airco in het bestuurdersdeel van de camper.
Bij de grens van Nevada en California staat weer een controle station. De dame vraagt of we groente, fruit, vee of vuurwerk mee hebben. We hebben nog één banaan liggen maar hier wordt de dame niet warm of koud van dus we mogen snel weer doorrijden.
Vlak voor Barstow bevindt zich in Ghosttown de wereldberoemde diner van Peggy Sue, met een jaren vijftig menu en dito inrichting. Melvin neemt een burger en Janneke koud Meatloaf op brood, wederom een stevige lunch maar we hebben nog aardig wat mijlen om erop te teren.
We volgen de 15, gaan verder op de 58 richting Bakersfield en rijden dan naar het noorden over de 99. Het wordt langzaam donker en langs de 99 zijn afwisselend diverse geuren te ruiken. Iets van een visafslag (hoewel we niet aan de kust zitten), kattenbak en bemeste akker. Na ongeveer 350 mijlen rijden we de camping in het donker op en parkeren we de camper op een pull-through plek. We eten een restje chili en werken de verslagen bij want we hebben eindelijk weer schappelijk internet. En zo komt er een einde aan de 31ste dag, belachelijk eigenlijk. En dan is het nog niet eens tijd om terug te gaan naar Nederland.
Ons Las Vegas avontuur is ten einde dus op naar Sequoia and Kings National Parks.
We ontkoppelen de camper maar er komt met de waterslang een koppelstukje van de kraan van de camping mee. We krijgen 'm er met geen mogelijkheid meer vanaf. Van de week hadden we al een briefje in de deur dat ze er ons op wilden wijzen dat onze slang lekt. Ze zijn erg zuinig op water hier in de woestijn, we kregen de lekkage niet verholpen en hebben de kraan telkens dichtgedraaid als we er niet waren. Waarschijnlijk hebben we toen ook de slang te hard aangedraaid. We proberen van alles maar kunnen onszelf hier niet uit mcguyveren. We rijden naar de receptie en Melvin springt met waterslang en al uit de camper om ons uit te checken en te kijken of ons probleem opgelost kan worden. De dame van de receptie probeert hun manusje van alles te bereiken en na een paar keer bellen en zuchten komt hij aan. Uiteindelijk moet de waterpomptang eraan te pas komen maar dan kunnen we op weg.
De rit leidt ons verder over de 15 richting Los Angeles. Het is een warme dag vandaag en er is geen wolkje aan de lucht. We zijn weer erg blij de met de airco in het bestuurdersdeel van de camper.
Bij de grens van Nevada en California staat weer een controle station. De dame vraagt of we groente, fruit, vee of vuurwerk mee hebben. We hebben nog één banaan liggen maar hier wordt de dame niet warm of koud van dus we mogen snel weer doorrijden.
Vlak voor Barstow bevindt zich in Ghosttown de wereldberoemde diner van Peggy Sue, met een jaren vijftig menu en dito inrichting. Melvin neemt een burger en Janneke koud Meatloaf op brood, wederom een stevige lunch maar we hebben nog aardig wat mijlen om erop te teren.
We volgen de 15, gaan verder op de 58 richting Bakersfield en rijden dan naar het noorden over de 99. Het wordt langzaam donker en langs de 99 zijn afwisselend diverse geuren te ruiken. Iets van een visafslag (hoewel we niet aan de kust zitten), kattenbak en bemeste akker. Na ongeveer 350 mijlen rijden we de camping in het donker op en parkeren we de camper op een pull-through plek. We eten een restje chili en werken de verslagen bij want we hebben eindelijk weer schappelijk internet. En zo komt er een einde aan de 31ste dag, belachelijk eigenlijk. En dan is het nog niet eens tijd om terug te gaan naar Nederland.
-
24 Oktober 2017 - 16:05
Gre:
Wat een verslagen enig om te lezen goed dat ik veel tijd heb
groetjes Gré -
25 Oktober 2017 - 21:29
Marianne:
Dankjewel weer voor alle leuke, grappige en goed vertelde verhalen. Je ziet het soms voor je, inclusief de mevrouw met de handtas in het theater -
26 Oktober 2017 - 20:48
Danielle:
Oeh een jaren 50 diner!
Dat lijkt mij ook leuk om een keer te zien.
En.... we gaan kog niet naar huis, nog lange niet , nog lange niet!
(Nou ja lange niet, gelukkig valt dat ook wel mee
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
