Dag 15

7-10

We staan op tijd op en ontbijten in het hotel, in tegenstelling tot United Airline is dit ontbijt wel gratis. Het valt ons op dat de toiletten aan deze kant van Amerika een stuk hoger zijn, in Florida zat je aardig laag en het toiletpapier had ook al last van hoogtevrees.
Na het uitchecken bestellen we opnieuw een Uber, nu om naar het apollo-centrum te gaan. Deze Uber heeft een bijzondere rijstijl waarbij je geen kans hebt om in slaap te vallen. Hoewel de bestuurder op de lange brug het wel probeerde. We komen uiteindelijk veilig aan (de man zijn auto is zijn werk, dus hij houdt hem gerust wel heel) en staan in de rij om de camper op te halen. Het is er nogal druk maar we hebben geduld.

Er wordt er een informatieve film getoond over de do’s and don'ts aangaande de camper. Het is aardig wat informatie en we hopen het te onthouden. Na lang wachten inspecteren we met de medewerkster de camper, ondertekenen veel blaadjes en mogen ermee wegrijden. Maar onze buurman staat nog voor ons en we hebben geen haast, dus we ruimen onze spullen in en kijken nog even of we zeker weten of alles werkt zoals wij denken dat het zou moeten werken.

We stellen de tomtom in en gaan op weg. Melvin neemt de eerste rit voor zijn rekening. We rijden over dezelfde slaapverwekkende brug maar blijven goed wakker omdat we nog aan de wagen moeten wennen. Er zijn prachtige uitzichten te zien, we hebben heerlijk weer (25% luchtvochtigheid is stukken minder plakkerig) en de rit gaat voorspoedig. We staan in de file omdat er een pompoenfestival gaande is, kunnen bijna een hondje aaien die uit het raam hangt en worden door de passagier van de auto voor ons op een fontein van maagsap getrakteerd. De man hangt zo professioneel uit het raam dat we hem verdenken dat hij het vaker heeft gedaan. We rijden vandaag over highway 1, wat een prachtige weg! Veel vergezichten over de pacific ocean en de kustlijn.
Na zo'n tweeënhalf uur rijden komen we aan in Marina, waar onze eerste camping is. Er is ook een Walmart en we slaan na wederom de winkel met grote ogen bekeken te hebben, een voorraad in. Nu is het Jannekes beurt om te rijden. Ze heeft nog nooit (op twee minuten na) in een automaat gereden en haar voeten raken nogal in de war, net als de spullen in de koelkast. Uiteindelijk krijgt ze de slag te pakken en rijden we na een keermanoeuvre veroorzaakt door tomtom verder naar de camping.
Deze is op nog geen vijf minuten rijden van de supermarkt, maar helaas is de receptie al dicht. Wat nu?! We proberen het telefoonnummer te bellen, maar deze is van de receptie dus dat haalt niets uit. We vrezen al dat we een motel moeten gaan zoeken, maar uiteindelijk vindt Melvin een envelop voor J.Betjes op de deur van de receptie en kunnen we door naar onze plek.

Na het bekijken van waar de hook-up zich bevindt, zien we dat we de 25 foot camper achteruit zullen moeten inparkeren. Slik. Het is inmiddels donker (7pm) en een behulpzame buurvrouw licht ons bij met haar zaklantaarn. Na twee keer steken en een hoop zweet lukt het Janneke om op aanwijzingen van Melvin het vehikel toch best netjes neer te zetten.
Melvin sluit ons aan en we kunnen beginnen aan het koken van een welverdiende maaltijd die we buiten onder de sterrenhemel verorberen.