Dag 5

27-9

Vandaag gaan we naar Disney Epcot!
We hebben er al aardig routine in, auto parkeren, gelijk noteren waar je staat en dan in de tram. De Amerikanen waarschuwen voor van alles en nog wat, je moet je handen en voeten binnenboord houden (maar je hoofd mag er buiten hangen?) en je mag pas uitstappen als de tram tot een full complete stop komt (and there it is). En dat wordt minstens twee keer herhaald. Gelukkig hebben die mensen vaak ook niks beters te doen dus verzinnen de meesten er een grappige eigen versie van gevuld met flauwe woordspelingen.

Epcot (Vroegâh EPCOT of Experimental Prototype Community Of Tomorrow) heeft een future world-deel en een world showcase-deel. Ome Walt wilde in eerste instantie van dit park een heuse stad maken waar mensen zouden komen te wonen maar na zijn overlijden is dit geschrapt. Na zijn overlijden hebben ze er iets anders van gebrouwen, een groep wilde er een eerbetoon aan de verschillende culturen van maken en een andere groep wilde er een eerbetoon aan de toekomst van maken. Ze kwamen er niet uit wat het nou precies moest worden dus hebben ze 1+1 gedaan en is het nu allebei.

We bezoeken Nemo en zijn vrienden, praten met een schildpad, nee echt, en gaan naar een groot zee aquarium. Ook zien we drie korte 3D Pixar en Disney films en rijden met Figment mee waarbij we leren dat we niet bang hoeven te zijn voor onze verbeelding en hem zeker de vrije loop moeten laten gaan.

Hierna varen we een rondje met de Three Caballeros en daarna nog een rondje door Arendelle (daar is Frozen weer, volgens mij is die film populair).
In the American Adventure leren we van alles over de geschiedenis van Amerika en hoe patriottisch ze zijn (dat is even wennen) en zien in China acrobaten optreden.
Spaceship Earth, de grote golfbal die zo iconisch boven de ingang uitsteekt, is ook een attractie. Hierin krijgen we nog een korte opfriscursus over het verleden van de mensheid en aan het einde wordt een tipje van de sluier opgelicht wat we in de toekomst al dan wel of niet nog kunnen verwachten..
De attractie Mission: Space was uiteindelijk niet voor het hele gezelschap geschikt maar Janneke heeft mooi wel een deel van het park gezien die niet iedereen te zien krijgt, de nooduitgang. In de wachtrij van deze attractie wordt je net even te vaak eraan herinnerd dat dit wel een heel intense attractie is en of je wel heel zeker weet dat je erin wil (weet je het heel zeker). Dit begon helaas aan Janneke haar zelfvertrouwen te knagen waardoor ze vlak voor het instappen ze naarstig naar een vluchtroute zoekt. De attractie blijkt een soort van combinatie tussen simulator en centrifuge te zijn. Je wordt gecentrifugeerd om de lancering van een raket te simuleren, Melvin voelde zijn wangetjes wiebelen. Soaring daarentegen was beter te doen hoewel Melvins hand een beetje fijngeknepen werd, al had hij ook wel wat samengeknepen billetjes, door de los bungelende voeten wat het gevoel voor hoogte extra versterkt en daar is hij ook niet bijzonder goed mee. In deze attractie zit je in bakjes en wordt je voor een gigantisch scherm gehesen waarna je langs allemaal mooie plekken over de hele wereld wordt gevlogen, je kan zelfs het gras en de zee ruiken, net echt.
Voor de eindshow kregen we de tip om op de helft van de wereldfair te gaan staan, dus we wandelden weer een eind terug. De blaren maakten het er niet makkelijker op, maar ook deze eindshow was het weer waard. Prachtig.